ახალი რადიოელექტრონული დაზვერვის სადგური რუსეთის სამხრეთ სამხედრო ოლქში

რუსულ პრესაში პირველად იქნა ნახსენები აქამდე უცნობი რუსული რადიოდაზვერვის კომპლექსი "Торн". რომელის გაზეთი "Красная звезда"-ს თანახმად რუსეთის სამხრეთ სამხედრო ოლქში დგას შეიარაღებაზე:

მოტომსროლელთა შენაერთების სადაზვერვო ქვედანაყოფებმა უკვე აითვისეს მაღალი გამავლობის ჯავშანმანქანა «Тигр»-ები. რადიოელექტრონული დაზვერვის ასეული აღჭურვილია თანამედროვე რადიოდაზვერვის კომპლექს «Тигр»-ით, რომელიც ავტოამნქანა КамАЗ-ის ბაზაზეა განთავსებული. სადაზვერვო ქვედანაყოფებში მიღებულია ასევე შემდეგი მობილური კომპლექსები:

• გადასატანი სახმელეთო დაზვერვის სადგური ПСНР-8.
• ახლო დაზვერვის სადგური СБР-5.
• დაკვირვებისა და კავშირის სხვა საშუალებები.

ეს ნიმუშები აქტიურად იქნა ათვისებული «Кавказ-2012»-ზე და მის წინა მოსამზადებელ სწავლებებზე და ამ საშტაბოს წავლების დროს საკმაოდ მაღალი ეფექტურობა აჩვენეს.

P.S.

ეს სისტემები ჩნეს ჩრდილო საზღვართანაა განთავსებული, როგორც წესი რუსები სამხრეთ სამხედრო ოლქის ნაწილებს და შენაერთებს ყველზე უახლესი ტექნიკით აიარაღებენ. იმის დამადასტურებლად რომ ამ უახლეს ტექნიკას ჩვენს წინააღმდეგ იყენებნე  მოვიყვან სტატიას (ორიგინალში):

Несколько минут мы напряженно вслушиваемся в гулкое шипение, доносящееся из динамика. Такие звуки обычно слышишь, пытаясь настроиться на нужную радиостанцию, которая внезапно исчезает из привычного для тебя эфира. И вдруг... четкая иностранная речь. Она врывается в эфир неожиданно. И ты прекрасно понимаешь - это не - случайно пойманная» американская радиопередача. Хотя и говорят по-английски.

- Ну вот, опять наши «друзья», - радостно сообщает начальник станции младший сержант С. Тихонов. - На эту частоту мы вышли недавно. Тут иногда говорят по-английски. Передают какие-то цифры, возможно, шлют шифровки. Конечно, может, и не шпионы вовсе. Но все же...

За время службы на военной базе, дислоцированной в Республике Абхазия, подобные переговоры Сергей слушает регулярно.

- Иностранная речь в радиоэфире для этих мест не редкость, - рассказывает он. - Ни для кого не секрет, что грузинскую армию поддерживают «заморские» инструкторы, агенты спецслужб. Так что переговоры на английском языке настораживают. Экипаж станции хорошо владеет несколькими иностранными языками. Водитель-электрик рядовой Азамат Габараев, например, переводит с грузинского. Остальные - с английского...

Не исключено, что и наших военнослужащих, выполняющих задачи на абхазской земле, вот так же пытаются «прослушать» грузинские рэбовцы. Поэтому немаловажной частью работы подчиненных Сергея Тихонова является защита радиоэлектронных объектов своих систем управления войсками и оружием.

Задачи, выполняемые военнослужащими роты радиоэлектронной борьбы, которой командует старший лейтенант Н. Чеботарев, трудно назвать учебными. Работая на границе с Грузией, приходится всегда быть начеку.

- Мы занимаемся радиоконтролем переговоров в радиоэфире, радиоразведкой, радиоподавлением, - Николай перечисляет задачи своих подчиненных. - Дежурство несем круглосуточно. В эфире чаще всего слышим грузинскую, абхазскую и английскую речь. К счастью, коллектив в роте подобрался хороший. Боевому слаживанию способствует специфика выполняемых задач. Ведь учебные тренировки чередуются с реальными боевыми задачами. Так что допускать ошибки для нас неприемлемо. Все это отлично понимают, потому и подходят к своей службе ответственно.

Основная часть личного состава роты - солдаты срочной службы. Прежде чем попасть в подразделение РЭБ, они проходят жесткий отбор. Требования, предъявляемые к будущим специалистам по борьбе в эфире, довольно суровы. Помимо высшего технического образования неплохо владеть хотя бы одним иностранным языком. И, конечно, разбираться в электронике. Перед отправкой в войска солдат обучают работе на комплексе помех и комплексе технического контроля. Вышеперечисленные комплексы являются одними из главных инструментов в радиоэлектронной борьбе.

Важны и психологические качества солдата-рэбовца. Ведь работа у воинов эфира довольно специфическая. Чужие радиоразговоры порой приходится слушать по нескольку часов подряд. Причем слушать вдумчиво, по ходу дела анализируя сказанное. Тут не каждый выдержит. Хотя, конечно, не одними «прослушками» живут специалисты РЭБ.

- Есть у нас свои собственные нормативы, которые мы отрабатываем регулярно, - рассказывает старший лейтенант Н. Чеботарев. - Например, нормативы по развертыванию и свертыванию радиоэлектронной станции на базе МТЛБ, развертыванию всех типов антенн. Ведь от скорости подготовки станции к работе зависит очень многое. Операция по принуждению Грузии к миру в августе 2008 года - прямое тому подтверждение.

Благодаря своевременным и профессиональным действиям специалистов радиоэлектронной борьбы были добыты радиоперехваты противоборствующей стороны, а также выявлены артиллерийские батареи и расчеты минометов противника, по которым был незамедлительно открыт точный огонь. Более того, во вскрытые узлы связи грузинских войск были введены радиопомехи, значительно затруднившие координацию сил противника. Так что грузины не понаслышке знают, что шутки с нами плохи...

Еще одна из немаловажных задач, которую выполняют специалисты радиоэлектронной борьбы, - выявление нарушений правил системы управления войсками различных категорий, как находящихся на позиции, так и при выдвижении войск. Этой задачей в роте РЭБ занимается начальник комплекса технического контроля старший лейтенант А. Смирных. В работе ему помогают операторы рядовые А. Фролов и С. Тарасенко, а также водитель-электрик рядовой Р. Цаллагов.

- Также мы занимаемся защитой информации и выявлением устройств несанкционированного съема информации по радиотехническим и лазерным каналам связи, - добавляет старший лейтенант А. Смирных.

На данный момент рота радиоэлектронной борьбы, дислоцированная в Абхазии , способна засечь, отследить и подавить любой вражеский радиосигнал в заданном диапазоне. Более того, передать неверные данные вражеской авиации и наземным силам противника и, как следствие, полностью его дезориентировать. 

- Учитывая, что вся координация как военно-воздушных сил, так и сухопутных войск происходит на уровне радиообменов, а наводка на цели полностью автоматизирована, то мы можем вторгнуться в чужое радиополе и кое-что подкорректировать в нашу пользу, - рассказывает старший лейтенант Н. Чеботарев. - Летят, например, несколько истребителей. Их задача - нанести удар по нашим войскам. Мы обнаруживаем самолеты, глушим их сигнал, передаем ложные координаты, и в итоге они сбрасывают бомбы на свои же войска. Или, скажем, танковая рота противника выдвигается на рубеж атаки. Мы глушим ее и, указывая неверные координаты, заманиваем в ловушку, где танки уже подстерегают наши артиллеристы.

 ამბობენ "Торн"-ის ეკრანიაო

დღის ფოტო (ჩინეთის სამთო ჯავშანდივიზია)

Mechanised Highland Warfare Division's wheeled tank destroyers in western TAR

1973 წელი - "განკითხვის დღის" ომი (II)

სანამ სტატიას წაიკითხავთ, გთხოვთ გადახვიდეთ მითითებულ ბმულზე (ყავისფრად მონიშნული ტექსტი) და მოიწონოთ ჩვენი სამხედრო თემატიკის გევრდი - No Man's Land

................................................................................................................................................................................

ბრძოლის ველის აღწერა

5. გოლანის სიმააღლეები

სირიასა და ისრაელს შორის საზღვარი 1967 წლამდე მდინარე იროდანზე გადიოდა, რომელიც ჰერმონის მთებში იღებს სათავეს, ჯერ გალილეას ტბაში ჩაედინება, იქედან გრძელდება და ბოლოს მკვდარ ზღვასში მთავრდება. ჰერმონის მთები, რომლებიც სირიასა და ლივიას საზღვარს წარმოადგენს, მთელს რაიონზე უზრუნველყოფს შესანიშნავი თვალთვალისა და დაკვირვების სექტორს.

ისრაელის მხარეს ფერდობი ციცაბოა და მდინარე იორდანის დასავლეთით ვაკეში გადადის. აღმოსავლეთით, სირიაში რელიეფი უფრო შემაღლებულია - ჰერმონის ქედი, კუნეიდრას მთიანეთი, რომელიც შემდეგ გოლანის სიმაღლეებს უერთდება. კუნეიდრას მთიანეთში, რომელიც ბრძოლის ველს წარმოადგენს, შედის დიდი და პატარა ლეგიას ვაკეები.

რაიონში მხოლოდ ერთი ძირითადი გზაა: ხაიფა-იაკოვის ხიდი-კუნეიდრა-დამასკო. როგორც თავდაცვითი რაიონი, სადაც გზის გარდა ძირითადი რელიეფი კლდიანი და უვალია, ძალიან კარგად იცავს თავის გვერდებს - ჰერმონის ქედით ერთ მხარეს და მდინარე გიარმუკის დამბით მეორე მხარეს.

"ცეცხლის შეწყვეტის მეწამული ხაზის" დასავლეთით, რომელიც ექვსდღიანი ომის შემდეგ დაიდო, ებრაელებმა თავდაცვის ხაზი 11 საფორთიფიკაციო წერტილით გაამაგრეს, რომელთა უკანაც ტანკების პოზიციები იქნა მოწყობილი.

როდესაც ებრაელები 1967 წლის ივნისში, პირველად განთავსდნენ ჰერონის ქედის ერთ-ერთ, 1800 მეტრი სიმაღლის მთის თავზე, აღმოაჩინეს ამ სიმაღლის მნიშვნელობა - დაკავებული პოზიციიდან ხელის გულზე ჩანდა მთელი დაბლობი თვით დამასკომდე და ხაიფამდე. სათვალთვალო პუნქტის გარდა ებრაელები მიხვდნენ რომ ამ სიმაღლეზე მეწინავე რადარის განსანთავსებლად შესანინავი პოზიცია იყო და სათხილამურო ტრასასტან ერთად საიდუმლო რადიოელექტრონული აპარატურის განთავსებაც დაიწყეს.
ისრაელთან მოსაზღვრე სირიის ვაკე ებრაელებს ხელის გულზე ჰქონდათ, მეწინავე-მეთვალთვალე ოფიცერი ყოველ დრე ახსენებდა შტაბში სირიული არტილერიის მოქმედებებს და გადაადგილებებს. ომის დაწყების პერიოდში რადარის საფორთიფიკაციო სამუშაოები ჯერ დასრულებული არ იყო, ბაზის უსაფრთხოებას 55 კაცი უზრუნველყოფდა. ომის დაწყების დღეს, 13:45 საათზე მეწინავე-მეთვალთვალე ოფიცერს რაციაში ამოხდა: "ო ღმერთო, ქვემეხებს შესანიღბ ბადეებს ხსნიან".

რუქა-1. ძალების განლაგება და საწყისი მდგომარეობა ისრაელ-სირიის საზღვარზე

6. სინას ნახევარკუნძული

სინას ნახევარკუნძული გოლანისგან განსხვავებით მოსწორებულ უდაბნოს წარმოადგენს. სწორედ უდაბნო განაპირობებს იმას რომ ამ რაიონში საგზაო ქსელი საშუალოდაა განვითარებული. ერთი თვალის გადახედვითაც ჩანს რომ სინას ნახევარკუნძული მასიური სატანკო ბრძოლებისთვის წარმოადგენს იდეალურ ადგილს და ამას გარდა აქ ბრძოლის წარმოება შესაძლებელია ადგილობრივი მოსახლეობისგან მოშორებით.
სუეცის არხის სიგრძე 110 კილომეტრია, სიგანე 180-240 მეტრი და სირრმე 15-20 მეტრი და ებრაელი გენერალი დაგიანის თანახმად: "წარმოადგენს ყველაზე საუკეთესო ტანკსაწინააღმდეგო თხრილს რომელიც ოდესმე შეუქმნიათ".
არხის აღმოსავლეთ ნაპირზე 1969 წელს ებრაელებმა "ბარ ლევის" თავდაცვითი ხაზი მოაწყვეს. ეს თავდაცვითი ხაზი 16 დამოუკიდებელი საფორთიფიკაციო წერტილისგან  (რომლეიც თავის მხრივ ორმაგი ან სამმაგი იყო და ამგვარად საერთო ჯამში წერტილების რაოდენობა 40-ს აღწევდა) და 20 საარტილერიო პოზიციისგან შესდგებოდა. ეს პოზიციები ისე იყო მოწყობილი რომ საჭიროების შემთხვევაში ურთიერთდაფარვა მომხდარიყო. ებრაელებმა ომის წინა ასევე მოასწრეს აღმოსავლეთ სანაპიროს მავთულხლართებითა და დანაღმული ველებით გაძლიერება. თავის მხრივ აღმოსავლეთ ნაპირი 20-30 მეტრის სიმაღლეზე იყო აწეული ხელოვნურად, რათა არხის ფორსირების საშუალება არ მიეცა მოწინააღმდეგისთვის.

და ბოლოს არხის აღმოსავლეთ სანაპიროს გასწვრივა არსებობდა ორი გზა:

1. "არტილერიის" გზა ფორთიფიკაციების აღმოსავლეთით.
2. "კონტროლის" გზა ფორთიფიკაციებსა და ნაპირს შორის.

რუქა-2. ძალების განლაგება და საწყისი მდგომარეობა ისრაელ-ეგვიპტეს საზღვარზე

7.ძალები.

მოწინააღმდეგეთა ძალები სტრატეგიული კვლევების საერთაშორისო ინსტიტუტის თანახმად შემდეგნაირად გამოიყურებოდა:

*არ არსებობს ზუსტი მონაცემები იორდანიის, მაროკოსა და საუდის არაბეთის ძალებზე.
** ერაყის ძალები სირიაში იყო განთავსებული.
***საბრძოლო ქვემეხებში ტანკსაწინააღმდეგო ქვემეხებიც შედის.

8. განლაგება

ჯარების გალნაგება 1 და 2 რუქებზეა ნაჩვენები.

გოლანის ფრონტი

სირიელებს წინა ხაზზე გაშლილი ყავდათ 3 მექანიზირებული დივიზია, ხოლო მათ უკან განთავსებული იყო 2 სატანკო დივიზია.

• ყოველ მექანიზირებულ დივიზიას ყავდა 2 ქვეითი ბრიგადა, 1 მექანიზირებული ბრიგადა და 1 სატანკო ბრიგადა. 
• ყოველ ქვეით ბრიგადას ყავდა ერთი სატანკო ბატალიონი 30 ტანკის შემადგენლობით და 3 ქვეითი ბატალიონი. 
• ყოველ მექანიზირებულ ბრიგადას ყავდა 2 მექანიზირებული ბატალიონი და 1 სატანკო ასეული. 
• ყოველ სატანკო ბრიგადას 120 ტანკი ყავდა. 
• მთლიანობაში ყოველ მექანიზირებულ ქვეითთა დივიზიას 210 ტანკი გააჩნდა, ხოლო ყოველ ჯავშანსატანკო დივიზიას (2 ბრიგადა) 240 ტანკი.

რესპუბლიკურ გვარდია, რომელსაც ევალებოდა დამასკოში რეჟიმის დაცვა და ერთი ბრიგადისგან შესდგებოდა, აღჭურვილი იყო 100 თანამედროვე საბჭოთა ტანკ T-62-ით. ასევე სირიაში იმყოფებოდა 1-2 ერაყული სატანკო ბრიგადა, თითოში 100 ტანკის ოდენობით და მიახლოებით 200 სტაციონარული ტანკი პირველ ხაზზე. ამგვარად საერთო ჯამში, ერაყულ 200 ტანკთან ერთად, ტანკების საერთო რაოდენობა მიახლოებით 1400-1600 ერთეული იყო.

ებრაელებს წინა ხაზზე ორი სატანკო ბრიგადა ყავდათ განთავსებული (რჩეული და ისტორიული მე-7 სატანკო ბრიგადა, პოლკოვნიკ ავიგნორის მეთაურობიტ და სატანკო ბრიგადა ბარაკი), საერთო ჯამში 180 ტანკი. ორი სატანკო ასეული, 60 ტანკის ოდენობით გაშლილი იყო 3-4 ტანკიან ჯგუფებად 11 საფორთიფიკაციო წერტილის უკანანა ხაზზე. თავის მხრივ ამ საფორთიფიკაციო წერტილებში ორი ქვეითი ბატალიონი იყო იყო გაშლილი (თითო წერტილში მიახლოებით 15 კაცის ოდენობით). ამ თავდაცვით ძღუდეს წინიდან იცავდა 5 მეტრი სიღრმის ტანკსაწინააღმდეგო თხრილი, დანაღმული ველები და საჭირო ადგილებში ტანკსაწინააღმდეგო ქვემეხები. ებრაელებმა ასევე მოაწყვეს საფეხურებრივი სატანკო სანგრები. ასევე პირველად ისტორიაში ქვეითებისგან და მათი ტანკსაწინააღმდეგო მართვადი რაკეტა SAGGER-ებისგან თავდასაცავად ტანკისთებს ნაღმტყორცნები დაურიგდათ.

წიტელ ხაზზე მოწყობილი სატანკო პოზიციები

ებრაელების ძირითადი იდეა იმაში მდგომარეობდა რომ შეენარჩუნებინათ პოზიციები მოქმედი არმიის მცირე ქვედანაყოფებით, ავიაციის მასიური გამოყენების დახმარებით, მანამდე სანამ ძირითადი რეზერვის მობილიზაცია და ფრონტზე გადასროლა არ მოხდებოდა.

სინაის ფრონტი

ეგვიპტელებს სუცეის არხთან ორი არმია ყავდათ გაშლილი. მე-2 არმია ჩრდილოეთ სექტორზე იყო პასუხისმგებელი, ხოლო მე-3 არმია სამხრეთ სექტორზე აგებდა პასუხს.

• მე-2 არმიის ფრონტს ფარავდა მე-18, მე-2 და მე-16 ქვეითი დივიზიები.
• მე-3 არმიის ფრონტს ფარავდა მე-7 და მე-19 ქვეითი დივიზიები.
• ყოველი ქვეითი დივიზია არხის გადასალახავად გაძლიერებული იყო თითო სატანკო ბრიგადით.
• ყოველ ქვეით დივიზიის სამ ბრიგადაში ორგანულად არსებობდა სატანკო ბატალიონი (40 ტანკი), ანუ ყოველ დივიზიას 120 ტანკი გააჩნდა.
• ყოველ მექანიზირებულ დივიზიას გააჩნდა ორი მექანიზირბეული ქვეითთა ბრიგადა (40+40=80 ტანკი) და ერთი სატანკო ბრიგადა (3x-40=120) ანუ სულ 200 ტანკი.
• ყოველ სატანკო დივიზიას გააჩნდა ერთი მექანიზირებული ქვეითთა ბრიგადა (40 ტანკი) და ორი სატანკო ბრიგადა (240 ტანკი). ანუ სულ 280 ტანკი.

კიდევ ფრონტზე გადასროლილი იყო საზღვაო ქვეითთა ერთი ბრიგადა. პარაშუტისტთა ორი ბატალიონი. სპეცნაზის 28 ბატალიონი. არსებობდა ასევე მაროკოსი და ლიბიის დამოუკიდებელი ბრიგადები. საერთო ჯამში ეგვიპტის მხრიდან სუეცის არხთან თავმოყრილი იყო - 2200 ტანკი, 2300 ქვემეხი და 600 თვითმფრინავი.

ებრაელებს სუზეცთან გაშლილი ყავდათ ერთი დივიზია (მეთაური აბერ ადლერი) 300 ტანკის შემადგენლობით. დივიზიის ერთი ბრიგადა განაწილებული იყო 16 საფორთფიკაციო, ბუნკერებით აღჭურვილ წერტილზე, რომლებიც არხის გასწვრივ იყო აგებული ერთმანეთისგან 7-8 მილის დაშორებით, თითო წერტილის უკან წინასწარ გამზადებულ ადგილებზე, 3-4 ტანკი იყო განთავსებული. შვიდი ბატარეა, მიახლოებით 70 ქვემეხის ოდენობით, განთავსებული იყო ფორთიფიკაციების უკან, სადაც ასევე განთავსებული იყო სამი სარეზერვო სატანკო ასეული - თითო 12-18 ტანკის ოდენობით.
სხვა ორი ბრიგადა, თითოს 100 ტანკი გააჩნდა, მდებარეობდა საკმაოდ უკან, სინაის ნახევარკუნძულზე - ერთი უღელტეხილ გინდიზე, ხოლო მეორე ჩრდილოეთით რუმანი - ბე-ლუზას რაიონში. ეს ბრიგადები ბრძოლების დაწყებისტანავე "ბარ-ლევის" ხაზისკენ იქნენ გადასროლილები, სადაც ბრძოლით მოუხდათ გზის გაკაფვა.
ეს სამივე ბრიგადა ბრძოლაში შემდეგ სექტორებზე იქნენ ჩართულები:

• ჩრდილოეთ სექტირზე ბრიგადა გამბი.
• ცენტრალურ სექტორზე ბრიგადა ამნონი.
• სამხრეთ სექტორზე ბრიგადა დანი.

შემდეგ თავში მოწინააღმდეგეთა სამოქმედო გეგმები იქნება განხილული

გაერთიანებული შტაბის უფროსის პირველ მოადგილედ ბრიგადის გენერალი ვახტანგ კაპანაძე დაინიშნა

საქართველოს თავდაცვის მინისტრმა გაერთიანებული შტაბის უფროსის პირველი მოადგილე ბრიგადის გენერალი ვახტანგ კაპანაძე წარადგინა.

ვახტანგ კაპანაძე 2008 წლიდან დღემდე საქართველოს საგარეო დაზვერვის სპეციალური სამსახურის უფროსის მოადგილე იყო. მას სხვადასხვა დროს მაღალი თანამდებობები ეკავა საქართველოს გენერალურ შტაბში. 2004 წელს დაინიშნა გენერალური შტაბის უფროსად. გაერთიანებული შტაბის უფროსის პირველ მოადგილეს მუშაობის გამოცდილება აქვს დიპლომატიურ და სამეცნიერო სფეროშიც. 2007-2008 წლებში ის პოლონეთის რესპუბლიკაში საქართველოს სრულუფლებიანი და საგანგებო დესპანი იყო. გამოქვეყნებული აქვს ათზე მეტი სამეცნიერო სტატია სამხედრო საქმესა და გეოგრაფიაში.

სამხედრო კუთხით ვახტანგ კაპანაძეს განათლება მიღებული აქვს ჯორჯ მარშალის სახელობის სამხედრო ბიუჯეტის დაგეგმარებისა და უსაფრთხოების კოლეჯში (გერმანია), უკრაინის ეროვნულ სამხედრო აკადემიაში ოპერატიულ-ტაქტიკურ ფაკულტეტზე და აშშ-ის სახმელეთო ძალების ომის წარმოების კოლეჯში. 

საქართველოს გაერთიანებული შტაბის ახალი მოადგილე დაჯილდოებულია ღირსების ორდენითა და „ვახტანგ გორგასლის მე-3 ხარისხის ორდენით“.

წყარო:

საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო / Ministry of Defence of Georgia

რუსეთი ინდოეთის ბაზარს კარგავს

Defense News-ის თანახმად რუსულმა საჰაერო ტანკერმა, Ил-78МКИ-მ წააგო ინდოეთის ტენდერი. ინდურმა არმიამ რუსულ ტანკერს ევროპული А-330MRTT ამჯობინა. Рособоронэкспорт-ს ტენდერის შედეგების შესდახებ რაიმე ოფიციალური ცნობა ჯერ არ მიუღია. 2012 წლის ოქტომბრის დასაწყისში ინდურმა მხარემ Airbus-ისა და Рособоронэкспорт-ის შეთავაზებები მიიღო. როგორც ცნობილი გახდა რუსული ტანკერი უფრო იაფი ღირდა, მაგრამ მისი საწვავის და შენახვის ხარჯი გაცილებით მეტი იყო ვიდრე ევროპული მანქანისა. სხვა ინფორმაცია ამ ორი კონკურენტის შესახებ არ გამჟღავნებულა.

Ил-78МКИ-ს და А-330MRTT-ს გამოცდები 2012 წელს დასრულდა. ეს, რიგით მეორე გამოცდები, 2010 წელს დაიწყო. თავდაპირველად გამოცდებში მხოლოდ Рособоронэкспорт მონაწილეობდა. Airbus-მა ტენდერში მონაწილეობა 2011 წლის იანვარში გადაწყვიტა.

პირველი ტენდერი 2009 წელს ევროპული ტანკერის გამარჯვებით დასრულდა, მაგრამ ინდოეთის ეკონომიკის სამინისტრომ ეს კონტრაქტი А-330MRTT-ს მიუღებლად მაღალი ფასის გამო დაბლოკა. ცნობისათვის ინდოეთს 12 ერთეული საჰაერო ტანკერი ესაჭიროება. ექვს ტანკერს Airbus-ისგან იყიდის. ინდოეთის თავდაცვის სამინისტროს წყაროს განცხადებით - მეორე ექვესი ტანკერისთვისაც სავარაუდოდ ტენდერი გამოცხადდება.

ამჟამად ინდოეთის სამხედრო საჰაერო ძალებს თავის შემადგენლობაში ექვსი საჰაერო ტანკერი Ил-78МКИ ყავს. აქამდე ინდოეთის მხარემ რამდენჯერმე გამოთქვა უკმაყოფილება Ил-78МКИ-ს სათადარიგო ნაწილების რუსეთიდან მიწოდებაზე და რუსეთის მხრიდან ცუდ ტექნიკურ მომსახურებაზე.

А-330MRTT

როგორც ამ ცოტა ხნის წინ გახდა ცნობილი ინდოეთის თავდაცვის სამინისტრომ ამერიკული CH-47 Chinook ამჯობინა რუსულ Mи-26T2-ს. ორშაბათს გაზეთი «The Times of India» იუწყებოდა რომ ქვეყნის თავდაცვის სამინისტრომ მძიმე სატვირთო ვერტმფრენის ტენდერში გამარჯვებულად ამერიკული კომპანია Boeing-ის ვერტმფრენი CH-47 Chinook აირჩია. როგორც გაზეთი იუწყება ამერიკული ვერტმფრენის შეძენა და მომავალში შენახვის ხარჯები რუსულ ვერტმფრენთან შედარებით ნაკლები იყო.

რუსული მხარის განცხადებით Рособоронэкспорт-ს ტენდერის შედეგების შესახებ რაიმე ოფიციალური ცნობა ჯერ არ მიუღია.

CH-47 Chinook-მა სამსახური 1962 წელს დაიწყო და დღესდღეობით მას 16 ქვეყანა მოიხმარს. თითო ვერტმფრენის ფასი 29,9 მილიონ დოლარს უდრის. 

Mи-26 სერიაში 1980 წლიდანაა და მსოფლიოში ყველაზე დიდი სატვირთო ვერტმფრენია. Ми-26Т2 ვარიანტი მისი მოდერნიზირებული ვერსიაა - გაუმჯობესებულია ელექტრონული სისტემები. მთლი რიგი ღონისძიებების წყალობით მოხერხდა ეკიპაჟის შემცირება ექვსიდან 2-3 კაცამდე. ვერტმფრენის ფასი ოფიციალურად არ ხმაურდება, თუმცა სპეციალისტების აზრით ის 20-25 მილიონი დოლარის ფარგლებში უნდა მერყეობდეს.

სტრატეგიის და ტექნოლოგიების კვლევის ცენტრის ხელმძრვანელის მოვალეობის შემსრულებელმა, კონსტანტინე მაკიენკომ გაოცებულმა განაცხადა: "დავიჯერებდი რომ ამერიკული ვერტმფრენი უფრო იაფია ექსპულატაციაში და შენახვაში, მაგრამ ის რომ მისი შესასყიდი ფასი ნაკლებია რუსულ ვერტმფრენზე ეს წარმოუდგენელია და ამიტომ აუცილებლად უნდა დაველოდოთ ოფიციალურ განცხადებას".

მანამდე ინდოეთის არმიის საიერიშო ვერტმფრენის ტენდერში, რომელშიც ერთმანეთს იგივე ამერიკული და რუსული კომპანიები ხვდებოდნენ, რუსული Ми-28НЭ ამერიკული АН-64D Apache Longbow-ისგან დამარცხდა. ამ ტენდერის ფასი 1,4 მილიარდი დოლარი იყო.

შარშან რუსულმა მხარემ კიდევ ერთი ტენდერი წააგო ინდოეთში - ტენდერი 126 ცალ მრავალმიზნობრივ გამანადგურებელს ეხებოდა, რომელშიც ფრანდული Dassault-ის Rafale გამოვიდა გამარჯვებული. უფრო ადრე რუსულმა მხარემ სამხედრო-სატრანსპორტო თვითმფრინავის ტენდერი წააგო - ინდოეთის არმიამ რუსულ Ил-76-ეს ამერიკული C-130J-30 Super Hercules არჩია, კონტრაქტის ღირებულება 1 მილიარდი დოლარია.

Ил-78МКИ

ინდოეთი მსოფლიოში რუსული იარაღის უმსხვილეს იმპორტიორად ითვლება. წელს ინდურმა მხარემ იარაღის შესასყიდად 9,4 მილიარდი დოლარი გამოყო, აქედან უდიდესი ნაწილი (7,7 მილიარდი) რუსული საბრძოლო ტექნიკის შესყიდვაზე დაიხარჯა. ინდური კონტრაქტები მთელი რუსული იარაღის ექსპორტის 60% უდრის. წელს რუსეთმა ინდურ მხარეს 40 ერთეული Ми-17В-5, 21 ერთეული Су-30МКИ (იწარმოება ინდოეთში) და 9 МиГ-29К/КУБ მიაწოდა. ყველაზე ძვირად ღირებული რუსულ-ინდური პროექტი ეს ავიამზიდი Vikramaditya-ა. მისი ფასი 2,34 მილიარდი დოლარია და ჯერ კიდევ გამოცდების პროცესშია.

ამ ცოტა ხნის წინ ინდოეთმა გადაწყვიტა თავისი იარაღის მიმწოდებლების გამრავალფეროვნება, რათა არ ყოფილიყო დამოკიდებული მხოლოდ ერთ ქვეყანაზე. ამას ინდოეთის კანონმდებლობა ადასტურებს - რომლის თანახმადაც არ შეიძლება სამხედრო ტექნიკის მხოლოდ ერთი მიმწოდებლისგან შეძენა. ამას იყენებენ ამერიკული, ევროპული და ებრაული კომპანიები და ინდურ მხარეს ტექნოლოგიის უკანასკნლე მიღწევებს სთავაზობენ და ყველაფერთან ერთად რუსულ პრაქტიკას იყენებენ და წარმოების ლიცენზიის გადაცემაზეც არ ამბობენ უარს.

ბოლო წლებში აშშ-მ მოახერხა ინდოეთისთვის 8 მილიარდი დოლარის იარაღის მიყიდვა. ინდოეთის სამხედრო-საჰაერო ძალებმა ხელი მოაწერეს ამერიკულ კომპანიებთან 10 ერთეული С-17 Globemaster III, ექვსი ერტეული C-130 Super Hercules და რვა ერთეული საზღვაო პატრულირების ASW P-8i შესყიდვის კონტრაქტს. ამჟამად მოლაპარაკება მიმდინარეობს დამატებით ექვსი C-130 Super Hercules-ის და ოთხი ერთეული P-8i-ს შესყიდვის შესახებ.

ავიაბაზა Ghardabiya - დაბომბვის წინ და დაბობმვის შემდეგ

კომპანია Google-ს დახმარებით, სადაც მუდმივად ხდება თანამგზავრული სურათების განახლება, შესაძლებელი გახდა 2011 წელს ლიბიაშ მიმდინარე მოვლენების თვალის მიდევნება. კერძოდ აშშ-ს სტრატეგიული დანიშნულების ბომბდამშენებისა და ფრთოსანი რაკეტების მიერ ოპერაცია Odissey Dawn ფარგლებში ლიბიის სამხედრო ობიექტებზე მუშაობის შედეგების ანალიზი.

როგორც ცნობილია 2011 წლის 19 მარტს, სამმა ბომბდამშენმა B-2 Spirit-მა, 509-ე ბომბდამშენი ავიაფრთის შემადგენლობიდან, ლიბიაში, Ghardabiya-ს აეროდრომზე ჩამოაგდო 45 ცალი 2000 ფუნტიანი მართვადი ბომბა GBU-31. დაბომბვასთან ერთად აეროდრომზე დარტყმა მიიტანეს საზღვაო ბაზირების ფრთოსანი რაკეტა Tactical Tomahawk-ებით.

მაშ ასე აეროდრომი Ghardabiya მდებარეობს  სირტას სამხრეთით 10 კილომეტრში

აეროდორმის საერთო ხედი 2 მარტს (ეს და ყველა დანარჩენი სურათი Google Earth-იდანაა - თუ საწინააღმდეგო არაა მითითებული)

კიდევ 2 მარტი - სურათზე ჩანს ლიბიის სამხედრო ავიაციის 4 ცალი საფრონტო ბომბდამსენი Су-24МК, სრულიად შესაძლებელია რომ აჯანყების პირველ დღეს სწორედ ეს ბომბდამშენები ბომბავდნენ მეამბოხეებს და არაა გამორიცხული რომ ჩამოგდებული Су-24МК-აც ამ ავიაბაზიდან იყო

მსხვილი პლანით

2 მარტის სურათებზე Су-24-ების გარდა ერთი МиГ-23-იც აღმოჩნდა... 

...და ერთი Су-22

სქემა ვიცე ადმირალი გორტონის (Vice-Admiral Bill Gortney) მოხსენებიდან, რომელზეც სჩანს შეტევის ოვიექტები (c) US DoD

Pentagon March 20 briefing on Libya military operation

Ghardabiya-ში სულ 80 რკინა-ბეტონის თავშესაფარი იყო, 5 ჯგუფი, თითოში 16 თავშესაფარი. სამი ჯგუფი დაზიანებული იქნა სამი B-2-ის მიერ, დანარჩენები - ფრთოსანი რაკეტებით.

Су-24-ების სადგომი თავდასხმამდე...

...და თავდასხმის შემდეგ. სურათზე ყველა რკინა-ბეტონის თავშესაფარი დაზიანებულია, სამი მათგანი ნაწილობრივ ჩაქცეულია. ყურადღებას იქცევს აფეთქებით მოგლეჯილი და საგორავ ბილიკზე გადასროლილი შეჯავშნული კარები

საფარი თითქოს მთელია, მაგრამ დაკვირვებისას კარგად ჩანს JDAM-ის მიერ გაკეთებული ნახვრეტი სახურავში. კარებები აფეთქებითაა მოგლეჯილი და გადაგდებული

ამ საფარში, გაფანტული ნამტვრევების და გამურული კვალის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, თვითმფრინავი დაიწვა

ამაში კი აშკარად რაღაცა აფეთქდა

რეკორდი - ასტონიანი ჯავშანკარები საფარიდან 150 მეტრის მოშორებითაა გადაგდებული

აქამდე ყველა ფოტოზე B-2-ის ნამუშევარი ჩანდა, მაგრამ ყველაზე ეფექტური ოხვედრა Tomahawk-ის ანგარიშზეა - ნამსხვრევების გაფანტვის რადიუსი 300 მეტრაა - საინტერესოა რას ინახავდნენ ამ საფარში ლიბიელები

 საკმაოდ იშვიათი სანახაობა Ghardabiya-ში - დაუზიანებელი რკინა-ბეტონის თავშესაფარი. სულ 80-დან დაუზიანებელი 5 თავშესაფარია. სამი სამიზნე არ დაუზიანებია B-2-ებს (თუმცა მათ 48 ბომბის ნაცვლად 45 ბომბი ჩამოაგდეს), კიდევ ორი სამიზნე Tomahawk-ებს გადაურჩა

J-31-ის მითი

უკვე ვწერდით ახალი ჩინური გამანადგურებლის პირველი ფრენის შესახებ (ჩინური სტელს J-31-ის პირველი ფრენა)- აღმოჩნდა რომ ჩინელებს იუმორის გრძნობაც ჰქონიათ :D

1700 T-64 ჯართში

მიახლოებით ერთი წლის წინ მასმედიაში გავრცელდა ინფორმაცია იმის შესახებ რომ რუსეთის ფედერაციის თავდაცვის სამინისტრომ მიიღო გადაწყვეტილება დაჩქარებული ტემპებით მოეხდინა საბჭოთა კავშირის დროინდელი ტანკ Т-64-ების პარკის ლიკვიდაცია. გუშინ, 2012 წლის 31 ოქტომბერს, გაზეთ "Красная звезда"-ში გავრცელდა ცნობა იმის შესახებ, რომ რუსეთის ფედერაციის თავდაცვის სამინისტრო გამონთავისუფლებული მოძრავი სამხედრო ქონების გასაყიდად აუქციონს ატარებს, სადაც ასეთი შემოთავაზებები ფიგურირებს:

1 - შავი მეტალის ნარჩენები და ნაჭრები - 14 099,895 ტონა, დაუშლელი, დაბინძურებული.

• ალუმინის შენადნობის საფუძვლიანი ფერადი ლითონების ნაჭრები და ნარჩენები - 141,712 ტონა, დაუშლელი, დაბინძურებული. წარმოშობის წყარო: ჯავშანტექნიკის კორპუსების, ტანკის კოშკურების, კვანძების და მოწყობილობების ჩამოწერისა და დემილიტარიზაციისგან (Т-55 - 1ც, Т-62 - 19ც, Т-64 - 386ც, Т-72 - 61ცт, БМП - 60ც, БТР - 36ც, БТС - 1ც, БРДМ - 19ც, МТП - 1ც.). ადგილმდებარეობა: კრასონიარსკის მხარე, დასახლება კოზულკა 66205.

2 - შავი მეტალის ნარჩენები და ნაჭრები - 14 945,514 ტონა, დაუშლელი, დაბინძურებული.

• ალუმინის შენადნობის საფუძვლიანი ფერადი ლითონების ნაჭრები და ნარჩენები - 107,607 ტონა, დაუშლელი, დაბინძურებული. წარმოშობის წყარო: ჯავშანტექნიკის კორპუსების, ტანკის კოშკურების, კვანძების და მოწყობილობების ჩამოწერისა და დემილიტარიზაციისგან (Т-64 - 497ც, БМП-1 - 5ც, БТР-70 - 15ც). ადგილმდებარეობა: ალტაის მხარე, სოფ. ტოპჩიხა.

3 - შავი მეტალის ნარჩენები და ნაჭრები - 16 289 680 ტონა, დაუშლელი, დაბინძურებული.

• ალუმინის შენადნობის საფუძვლიანი ფერადი ლითონების ნაჭრები და ნარჩენები - 72,837 ტონა, დაუშლელი, დაბინძურებული. წარმოშობის წყარო: ჯავშანტექნიკის კორპუსების, ტანკის კოშკურების, კვანძების და მოწყობილობების ჩამოწერისა და დემილიტარიზაციისგან (Т-62 - 8ც, Т-64 - 608ც, Т-72 - 50ც, БТР-60 - 4ც, БМП - 38ც, БРДМ - 7ც, БРМ - 18ც). ადგილმდებარეობა: ნოვოსიბირსკის რაიონი, დასახლება შილოვო.

წყარო:

Т-64 таки идут в мартен...

P.S. ამგვარად რუსეთის თავდაცვის სამინისტრო ერთ ჯერზე 1702 ცალი Т-64-ის ჩამოწერას აპირებს.

ჩინური შორეული რადიოლოკაციური აღმოჩენის თვითმფრინავი KJ-2000 შიგნიდან

ჩინურ ვებ-ფორუმ www.fyjs.cn-ზე გამოჩნდა ჩინური შორეული რადიოლოკაციური აღმოჩენის და მართვის თვითმფრინავი KJ-2000-ის ინტერიერის ფოტოები. KJ-2000 აგებულია საბჭოთა/რუსული А-50Э-ს (Ил-76ТД-ს პლანერი) ბაზაზე და აღჭურვილია ჩინური რადიოლოკაციური კომოლექსით, რომელსაც აქტიურ-ფაზირებული საანტენო ცხაური გააჩნია (AESA/АФАР). თვითმფრინავ Ил-76ТД-ს გადაკეთება KJ-2000-ად ხორციელდება საწარმოო Xian Aircraft Industry-ში. ამას გარდა ჩინეთის ნაციონალურ-განმანთავსიუფლებელ არმიაში გამოიყენება Shaanxi Aircraft Corporation-ის წარმოებული შორეული რადიოლოკაციური აღმოჩენისა და მართვის კომპლექსი KJ-200, რომელიც ტურბოხრახნული სამხედრო-სატრანსპორტო თვითმფრინავის Y-8-ს პლანერს გამოიყენებს. ასევე ქვეყანაში საგემბანო შორეული აღმოჩენის რადიოლოკაციური თვითმფრინავის შექმნაზეც მიდის სამუშაოები.

ჩინური სტელს J-31-ის პირველი ფრენა

ჩინურმა სტელს გამანადგურებელმა, რომელიც Shenyang J-31 სახელითაა ცნობილი (მის შესახებ უკვე ვწერი ჩემს ბლოგზე - ახალი ჩინური STEALTH გამანადგურებელი (ახალი ფოტო) და ჩინური სტელს გამანადგურებლის, F-21/J-31/F60 ახალი ფოტოები ), პირველი ფრენა განახორციელა, რომელიც 10 წუთს გაგრძელდა.

ფრენა გამანადგურებელ J-11BS-ის თანხლებით განხორციელდა (სურათის მიხედვით შეიძლება მიახლოებით ზომებზე საუბარი) 

1973 წელი - "განკითხვის დღის" ომი

სანამ სტატიას წაიკითხავთ, გთხოვთ გადახვიდეთ მითითებულ ბმულზე (ყავისფრად მონიშნული ტექსტი) და მოიწონოთ ჩვენი სამხედრო თემატიკის გევრდი - No Man's Land

................................................................................................................................................................................

ომის წინა პერიოდი

 1. სიტუაცია 1967 წლის ომის შემდეგ

1967 წლის ექვსდღიან ომმა ძალიან დიდი და ღრმა ცვლილებები მოიტანა როგორც ებრაელებისთვის ასევე არაბებისთვის - რადიკალურად შეცვალა ისრაელის პოლიტიკური მენტალიტეტი და სტრატეგია. იმ ტერიტორიებმა, რომლებიც ისრაელმა ხელში ჩაიგდო, პირველად ქვეყანას მის ისტორიაში მისცა ის სიღრმე, რომელიც მას სტრატეგიული მანევრების და არჩევნის ფუფუნებას აძლევდა. ამისგან საწინააღმდეგოდ ამ ფაქტმა არაბებში საკმაოდ მაგარი გამწარება და დამცირება გამოიწვია. არაბული სამყარო თავს შეურაწყოფილად გრძნობდა და მათი სიძულვილი ებრაელების მიმართ უფრო გაძლიერდა. ამიტომ არაბულმა ქვეყნებმა ეგვიპტის მეთაურობით მიუხედავად დამარცხებით გამოწვეული კატასტროფისა, განსაკუთრებით ეგვიპტის არმიაში, გადაწყვიტეს სამზადისი დაეჭირათ ახალი შეტევისთვის - რომელიც მათ შელახულ სიამაყეს და დაკარგულ ტერიტორიებს დაუბრუნებდა.

2. სამხედრო მდგომარეობა

1967 წელს, ექვს დღიანი ომის დასრულებისთანავე იწყება მცირე შეტაკებები სუცეის არხის გასწვრივ ეგვიპტესა და ისრაელს შორის.
1968 წელს ეგვიპტის არტილერიამ ცეცხლი გახსნა რას-ელ-ალის და კადარას მიმართულებით, რის შედეგადაც 18 ებრაელი ჯარისკაცი დაიღუპა. ამ ინცინდენტზე ებრაელების პასუხმა არ დააყოვნა და განახორციელდა სპეცოპერაცია ეგვიპტის ტერიტორიის სიღრმეში, ნილოსის ხეობაში, ნაზ ხამადიში, სადაც გაანადგურეს ელექტროენერგიის გამომმუშავებელი სადგური, რითაც ხაზი გაუსვეს ეგვიპტის უსუსურობას ებრაული მოქნილი ძალების წინაშე. ამ მოვლენამ იმდენად დათრგუნდა ეგვიპტელები, რომ ნასერმა დროებით ხელი აიღო მომდევნო გამომფიტავ ომზე და გადადო ის 1969 წლამდე.
ეგვიპტური არტილერიის დაბომბვებმა აიძულა ებრაული მხარე იმავე წელს დაწყო სუეცის არხის გასწვრივ საფორტიფიკაციო ნაგებობების მოწყობა. საკმაოდ დიდი პრობლემის წინ დადგა ებრაული არმია - ვერ აერჩიათ სად მოეწყოთ საფორთიფიკაციო ნაგებობები, უაშუალოდ არხის გასწვრივ თუ სიღრმეში, ასევე ვერ თანხმდებოდნენ როგორი თავდაცვა უნდა აერჩიათ - უძრავი თუ მობილური. საბოლოოდ ამჯობინეს პირდაპირ არხის გასწვრივ მოეწყოთ თავდაცვითი ზღუდე და მას "ბარ ლევი"  უწოდეს, ეს სახელი იმ დროს ისრაელის გენერალური შტაბის ხელმძღვანელის - ადგუ ხაიმ ბარ ლევის საპატივცემულოდ ეწოდა.
1969 წლის მარტში ეგვიპტემ დაიწყო მცირე შეტევები ებრაულ საზღვარზე, იმ მიზნით რომ - "დაასუსტებდა მოწინააღმდეგის ბრძოლის გაგრძელების სურვილს, დაიბრუნებდა სინას ნახევარკუნძულს და მონახავდა გამოსავალს იმ ჩიხიდან რომელშიც ქვეყნის პოლიტიკა 1967 წლის ომის შემდეგ შევიდა."

ამ მცირე ინტენსივობის კონფლიქტის გეგმა ითვალისწინებდა:

1. პირველ საფეხურზე - არტილერიით მოქმედება და თავდაცვითი ზღუდის, "ბერ ლევის" ფორთიფიკაციების განადგურება.
2. მეორე საფეხურზე - მას შემდეგ რაც განადგურდებოდა თავდაცვითი ხაზი უნდა განეხორციელებინათ სუეცის არხის  გადალახვა სპეცდანიშნულების რაზმების შეზღუდული ძალებით, მცირე დორი პერიოდით არხის აღმოსავლეთ ნაპირზე შეზრუდულ სიღრმეში.
3. მესამე საფეხურზე - განეხორციელებინათ ოპერაციები მცირე დროის განმავლობაში მსხვილი ქვედანაყოფებით.
4. ბოლო, მეოთხე საფეხურზე - უნდა მომხდარიყო არხის გადალახვა დიდი შენაერთებით, რომელთა მიზანიც იქნებოდა გაეკონტროლებინათ მიწის დიდი ფართობი და სავარაუდოდ დაებრუნებინათ მთელი დაკარგული ტერიტორიები.

1969 წლის მარტისა და აპრილის განმავლობაში განხორციელდა ებრაული თავდაცვითი ხაზის ინტენსიური არტდამუშავება. მაისში ნასერმა განაცხადა რომ "ბარ ლევის" ხაზის 60% განადგურებულია და მალე მომდევნო საფეხურებსაც განახორციელებს (რეალობაში "ბარ ლევის"  ხაზმა თავისი დანიშნულება გაამართლა და დაბომბვებს გაუძლო).

1969 წლის ივლისში ისრაელის არმიის დანაკარგები ამ გამომფიტავი ომის შედეგად საგრძნობლად გაიზარდა, ამიტომ გადაწყდა კონტრზომების მიღება და ამისთვის ის სფერო გამოიყენა, რომელშიც ტრადიციულად ლიდერი იყო - დაიწყო ავიაციით გევიპტის ტერიტორიის დაბომბვა. ამგვარად გამომფიტავი ომი ანტი-გამომფიტავ ომად აქცია, რისი შედეგიც მომდევნო თვეებში იყო:

• განადგურდა ეგვიპტური ჰაერსაწინააღმდეგო რაკეტების, SAM-2-ების ქსელი სუეცის არხის გაყოლებაზე.
• გაფართოვდა ებრაული ავიაციის მოქმოედების ზონა და გადმოისხა დესანტი კუნძულ სანდუანზე, სუეცის ყურეში.

1970 წლის აპრილში დაიწყო "გამომფიტავი ომის" უკანასკნელი ფაზა, როდესაც ებრაელებმა შეწყვიტეს ავიაციით ეგვიპტის ტეიტორიაზე ფრენა და სახმელეთო რეიდების განხორციელება, რის შემდეგაც გააქტიურეს შეტევები სუეცის არხის მიმდებარე სასაზღვრო ზონაში. ყოველივე ამის შემდეგ დაპირისპირებამ რადიკალური სახე მიიღო. 1973 წლამდე სამხედრო დაპირისპირება ცვალებადი ინტენსივობით მიმდინარეობდა.

3. დიპლომატიური და სამხედრო მდგომარეობა

1969 წელი გამოდგა შუა აზიის მომბრუნების მომენტად - ეგვიპტის პრეზიდენტი, ნასერი, ვიზითი იმყოფებოდა მოსკოვში, რის შემდეგაც მოსკოვიდან ეგვიპტეში სამხედრო ტექნიკის და პირადი შემდაგენლობის გადაყვანა დაიწყო.
1970 წელს ასევე  ორი უმნიშვნელოვანესი მოვლენა მოხდა, პირველი -  აშშ-ს პრეზიდენტმა ნიქსონმა ნება დართო ისრაელისთვის 0,5 მილიარდი დოლარის ღირებულების თანამედროვე სამხედრო ტექნიკის მიწოდებაზე. ხოლო მეორე - 1970 წლის სექტემბერში სამოქალაქო ომი იორდანიაში, სადაც საბოლოოდ ხუსიენმა შეძლო ჩაეხშო პალესტინელების გამოსვლები.
1970 წლის ივლისში ნასერმა მიიღო "ცეცხლის შეწყვეტის პირობები", რომელიც 1970 წლის 7 აგვისტოდან შედიოდა ძალაში. აგვარად მან საბჭოთა კავშირთან თანამშრომლობით მოხაერხა სუეცის არხისკენ ჰაერსაწინააღმდეგო რაკეტების შეუფერხებლად გადაადგილება და გაშლა. მეორეს მხრიდან ებრაელები იწყებენ "ბარ ლევის" ხაზის გაძლიერებას, მისგან 5-7 მილის სიღრმეში მეორე თავდაცვითი ხაზის მოწყობის გზით - მიუხედავად იმისა რომ ისრაელის სამხედრო ხელმძღვანელობაში (ძირითადა ბარ ლევისა და გენერალ ტალს შორის) არსებობდა ამ ფორთიფიკაციების მიზანშეწონილობისა და ეფექტურობის შესახებ სერიოზული განხეთქილება. საბოლოოდ შუალედური გადაწყვეტილება იქნა მიღებული - რომლის შედეგებიც საგრძნობი გახდა ომის დაწყების პირველივე საათებში.
1970 წლის 28 სექტემბერს ნასერი გარდაცვალების შემდეგ მდგომარეობა და გეგმები არ შეცვლილა. მაგრამ ეგვიპტეს ახალმა პრეზიდენტმა, სადადმა 1971 წლის მარტში აღარ გააგრძელა ის სამშვიდობო ხელშეკრულება, რომელიც მანამდე მიმსა წინამორბედმა ორჯერ გააგრძელა. ეს ქმედება მან შემდეგნაირად ახსნა - "1971 წელი გადამწყვეტი წელი უნდა გახდესო".
პრობლემის გადასაჭრელად 1969-1971 წლებში მუდმივად მიმდინარეობდა მოლაპარაკებები ("როჯერის" გეგმა, მეიერის "შეთავაზება" და სხვები), მაგრამ უშედეგოდ.
1972 წელს ეგვიპტის ომის მინისტრი, გენერალი ისმაილი მოსკოვში ჩავიდა, რათა იქედან მიწა-მიწა კლასის რაკეტა SCUD-ები ჩამოეტანა, რომლებიც  ებრაელების წინააღმდეგ სერიოზულ შემაკავებელ ძალად უნდა გამხდარიყო და ასევე უნდა აღეკვეთა ებრაული ავიაციის რეიდები. რაკეტა SCUD-ებმა, რომლებსაც მოქმედების 180  მილიანი რადიუსი გააჩნდათ, ეგვიპტეშ 1973 წლის აპრილში ჩააღწიეს და ამგვარად გახდნენ ერთ-ერთ მიზეზად, რომლის გამოც ეგვიპტემ ისრაელზე თავდასხმა გადაწყვიტა.
1972 წლის მაისში და 1973 წლის ივლისში განხორციელდა მაღალი ეშელონების შეხვედრები (ნიქსონი-კოსიგინი) მოსკოვში და ვაშინგტონში. პრეზიდენტმა სადადმა ეს შეხვედრა არაბული ბრძოლის ღალატად აღიქვა. კაირო ფიქრობდა რომ მოსკოვმა და ვაშინგტონმა შეთანხმებას მიაღწიეს, რაც ტაქტიკურ დონეზე შუა აზიაში არსებული მდგომარეობის დაკანონებას ნიშნავდა.
ამ პოლიტიკური ცვლილებების შემდეგ სადადის კურსი მხოლოდ ერთი მიმართულებით მიდიოდა - ჩაერთო აშშ ახლო აღმოსავლეთის მოვლენებში და სრულებით განთავისუფლებულიყო მოსკოვის დამოკიდებულებისაგან პოლიტიკურ გადაწყვეტილებებში. სსრკ-ეგვიპტეს ურთიერთობებმა სერიოზული დარტყმა მიიღო 1972 წლის ივლისში - როდესაც სადადმა გამოაცხადა ეგვიპტედან საბჭოთა კავშირის დიპლომატიური კორპუსის გაყვანის შესახებ.
ამ პერიოდში ებრაელები უქმად არ იჯდნენ - მათ დაპყრობილ ტერიტორიებზე მდგომარეობის გასამტკიცებლად  საკუთარი დასახლებების აღმართვა დაიწყეს. დრო არაბების წინააღმდეგ მუშაობდა. რაც მეტი სიმშვიდე მყარდებოდა რეგიონში, ხალხი მით მეყად გამოხატავდა აღშფოთებას იმის თაობაზე რომ - სინას ნახევარკუნძული ეგვიპტეს ეკუთვნის, გოლანის სიმაღლეები სირიას და მდინარე იორდანის დასავლეთი სანაპირო და აღმოსავლეთი იერუსალიმი იორდანიას.

4. მდგომარეობა ომის დაწყებამდე

1973 წელს ეგვიპტელებმა და სირიელებმა დაიწყეს ისრაელის საწინააღმდეგო მოქმედებების შეთანხმება და იანვარში "არაბულმა საბჭომ თავდაცვის სფეროში"  დაამტკიცა ერთობლივი პოლიტიკურ-სამხედრო გეგმა ებრაელების წინააღმდეგ სამოქმედოდ.
1973 წლის მარტში, ეგვიპტელი დიპლომატის, ხაფეზ ისმაილის ვაშინგტონში ვიზიტის წარუმატებლობის შემდეგ, სადადმა გადაწყვიტა ისრაელის წინააღმდეგ ომი დაეწყო. ის ადგენს სუეცის არხის გადალახვის და სხვა ოპერაციების გეგმას. ინტერესს იწვევ დეზინფორიმირების გეგმა, რომელიც მოიცავდა:

1. 1973 წლის იანვრიდან ეგვიპტურმა არმიამ 20-ჯერ მოიწვია რეზერვი საწვრთვნელად და ყოველ ჯერზე რამდენიმე დღის შემდეგ ხდებოდა მათი დემობილიზაცია. ამ პერიოდში განხორციელდა ორი დიდი სწავლება რეზერვისტების მონაწილეობით - რის შემდეგაც ისენი დაითხოვეს. სექტემბრის ბოლოს რეზერვისტების სამივე კატეგორია კვლავ გამოძახებული იქნა. გაწვევის ბრძანებები, რომლებიც მიზანმიმართულად ჟონავდა, იმას მოწმობდა რომ რეზერვის დათხოვნა 8 ოქტომბერს მოხდებოდა. წინა შემთხვევებთან შედარებით (და ისრაელმა ეს "ისწავლა") არ იქნა გაწვეული სამოქალაქო თავდაცვის ორგანოები არც ეგვიპტეში და არც სირიაში და საერთოდ არ შექმნილა, როგორც წინა ჯერებზე, ომის ატმოსფერო.
2. გეგმა ითვალისწინებდა არა მარტო ისრაელის არამედ აშშ-ს  დეზინფორმირებასაც (ორივე შესანიშნავად გამოუვიდა - კესინგერი ამტკიცებდა რომ ოქტომბერში არაფერი არ მოხდებაო) და ყველაფერთან ერთად დეზინფორმირებულები თვით ეგვიპტელი ოფიცრები იყვნენ. ტყვედ ჩავარდნილი 8000 ეგვიპტელი ჯარისკაცის გამოკითხვის შედეგად ებრაელებმა დაადგინეს რომ მათი 95% აზრზე არ იყო თუ რა ხდებოდა და მხოლოდ 6 ოქტომბერს დილით გაიგეს ომის დაწყების შესახებ.

1973 წლის 22 მაისს დაიგზავნა ძირითადი მითითებები ისრაელზე ეგვიპტურ-სირიული ერთობლივი თავდასხმის გეგმის, "ბადრ"-ის დასახვეწად, ხოლო 7 ივლისს დამატებითი მითითებები დარიგდა.
ეგვიპტე-სირიის გენერალური შტაბების თათბირზე გადაწყდა შეტევა 6 ოქტომბერს დაეწყოთ, ეს დღე წარმოადგენს:

1. "იომ კიპურის" დღეს, რაც "განკითხვის დღეს" ნიშნავს. ანუ ამ დღეს ებრაელთა უმეტესობა ცოდვებს ინანიებს და სავარაუდოდ მათი სამხედრო მზადყოფნა დაბალი იქნება.
2. არაბი მაჰმადიანებისთვის "რამადანის მეათე დღე", ანუ დღე როდესაც მუჰამედმა დაიწყო "ბადრ"-ის ბრძოლისთვის მზადება, რომელმაც ის მეათე დღეს მექაში ტრიუმფალურ შესვლამდე მიიყვანა, რის შემდეგაც დაიწყო მუსულმანობის გავრცელება მსოფლიოში.
3. 
   

შემდეგი თავი "ბრძოლის ველის" აღწერას შეეხება

ჩინური გამანადგურებლების საიდუმლო პროექტები

ჩინურ ფორუმებზე გამოქვეყნდა პეკინის საავიაციო და კოსმონავტიკის უნივერსიტეტის სანახებში არსებული საიდუმლო საფრენი აპარატების ფოტოსურათები - სავარაუდოდ ამ პროეტებმა გაგრძელება ვერ ჰპოვეს. ერთ-ერთი პროტოტიპი საკმაოდ ჰგავს არ არსებულ, საიდუმლო ამერიკულ გამანადგურებელ F-19.

ჩინური F-19

სავარაუდოდ ჩინელები ფრანგული Mirage-2000-ს ასლსაც ცდიდნენ 

ბერძნულ-ებრაული ერთობლივი საჰაერო წვრთნები

2012 წლის 21 ოქტომბრიდან 26 ოქტომბრამდე, საბერძნეთ-ისრაელის სამხედრო თანამშრომლობის ფარგლებში, განხოციელდა ერთობლივი სწავლება. სწავლება საბერძნეთის სამხედრო საჰაერო ძალების ქ.ლარისას საჰაერო ბაზაზე, რომელზეც 110-ე ავიაპოლკი ბაზირდება, განხორციელდა. 

ებრაული მხარიდან სწავლებაში მონაწილეობდა F-16I Sufa და როგორც ამ აზიურ ქვეყანას სჩვევია თვითმფრინავები ყველა იმ ესკადრილიიდან იყვნენ, რომლებიც ამ ტიპის გამანადგურებელს მოიხმარს - 235Μ «Negev», 119 «Bat», 107 «Knights of the Orange Tail» და 201 «One».

წყარო:

Ελληνοϊσραηλινή Συνεκπαίδευση

ჰაერსაწინააღმდეგო თავდაცვის კომპლექსი წყალქვეშა ნავებისთვის DCNS-გან

პარიზში მიმდინარე გამოფენა Euronaval-2012-ზე, ფრანგულმა ხომალდმშენებელმა გაერთიანება DCNS-მა წარმოადგინა წყალქვეშა მდგომარეობაში მყოფი წყალქვეშა ნავების ჰაერსაწინააღმდეგო საზენიტო-სარაკეტო კომპლექსი A-3SM-ის ორი ვარიანტი. ორივე ვარიანტი შეთავაზებულია უცხოელი შემკვეთების არაატომური წყალქვეშა ნავებისათვის. 

კომპლექსის პირველი ვრიანტი - A3SM Mast, წარმოადგენს მობრუნებად მილს, რომელშიც, შიგნით, მოთავსებულია საზენიტო სარაკეტო კომპლექსი MBDA Mistral-ის რაკეტა. მილი წყალქვეშა ნავის პერისკოპის გვერდითაა განლაგებული და მასავით ამოწევადია. მილის ამოწევა და რაკეტის გაშვება წყალქვეშა ნავის საპერისკოპო ზიღრმეზე ყონის დროს ხდება. მიზანჩვენება რაკეტის მილთან ერთდროულად ამოწეული ოპტიკურ-ელექტრონული პერსიკოპით ხორციელდება. DCNS-მა უკვე განახორციელა საზენიტო კომპლექსი სახმელეთო გამოცდები.

A-3SM-ის ასეთი ვარიანტი კონცეპტუალურად ახლოს დგას ჯერ კიდევ 1970 წელს ბრიტანეთში შემუშავებულ ანალოგიურ საზენიტო კომპლექს Vickers SLAM-თან, რომელიც გამოიყენებდა გადასატანი საზენიტო კომპლექსი Short Blowpipe-პის რაკეტას. კომპლექსმა SLAM-მა 1972 წელს წარმატებით გაიარა გამოცდები, მაგრამ შეიარაღებაში მაინც არ იქნა მიღებული.

MBDA Mistral-ის გაშვების გრაფიკული გამოსახულება

   

მეორე ვარიანტი, სახელწოდებით A-3SM Underwater Vehicle, გამოიყენებს საშუალო მანძილზე მოქმედი ჰაერი-ჰაერი კლასის რაკეტა MBDA MICA-ს და განცხადების თანახმად გააჩნია 20კმ მოქმედების რადიუსი. რაკეტა მოთავსებულია კაფსულიზირებულ კონტერულ გამშვებ მოწყობილობაში, რომელიც ხომალდსაწინააღმდეგო რაკეტა MBDA Exocet SM-39-ის კონტეინერის ანალოგიურია და მისი გამოსროლა სტანდარტული, 533მმ-ნი სატორპედო აპარატიდან ხორციელდება.

A-3SM Underwater Vehicle-ს მოქმედების გრაფიკული გამოსახულება

სომხეთის სამხედრო წარმოების ნიმუშები

ერევანში, ამა წლის 26–27 ოქტომბერს, სომხეთის თავდაცვის სამინისტროს შენობაში გაიმართა სომხეთის სამხედრო–საწარმოო კომპლექსის ნიმუშების გამოფენა–პრეზენტაცია. გამოფენაზე წარმოდგენილი იყო ცეცხლსასროლი იარაღის სხვადასხვა ნიმუშები, აღჭურვილობა, უპილოტო საფრენი აპარატების და სხვა ელექტრონული მოწყობილობები.

ბულპაპის სხემით შესრულებული 5,45მმ–ნი ავტომატი К-3 და 40მმ–ნი სალულე ქვეითსაწინააღმდეგო ყუმბარა 3К-3

5,45მმ–ნი სპეციალური დანიშნულების სნაიპერული შაშხანა К-11M

12,7მმ–ნი შორსმსროლელი სნაიპერული შაშხანა К-15

საარმიო, 9მმ–ნი პისატოლეტი К-2Б

82მმ–ნი ნაღმტყორცნი

РПГ-7–ის თერმობარული გასროლა ТБ-1

საფრენ აპარატებზე დასაყენებელი გიროსტაბილიზირებული ოპტიკურ ელექტრონული დაკვირვების სისტემა

 

წყარო:

http://razm.info/9078