გუშინ ჩვენი Facebook–ის გვერდზე განვათავსე სურათი სახელწოდებით "არ დავივიწყოთ ქართველი გმირები" – სურათი 2008 წლის, რუსეთ–საქართველოს ომში გმირულად დაღუპილი ვახტანგ გზირიშვილის "ვახტანგ გოგგრასლის I ხარისხის ორდენის" მოწმობისაა. ამ სურათს გამოეხმაურა ჩვენი გვერდის მკითხველი – დათო კვაჭანტირაძე – რომლის მამაც, ასევე დათო კვაჭანტირაძე აფხაზეთში გმირულად დაიღუპა, ჩემი თხოვნით მან ამ ფაქტის შესახებ ინფრომაცია მოგვაწოდა და მისივე ნებართვით ვაქვეყენბ ამ მასალას ბლოგზე:
დავით კვაჭანტირაძე – დაბადებული 1970 წლის 29 ივლისს, დაამთავრა თბილისის 22–ე სკოლა, აფხაზეთში შავნაბადას ბატალიონის შემადგენლობაში კაპიტნის წოდებით იბრძოდა. 1993 წლის 29 ივნისს, იფნართან გამართული ბრძოლის დროს მძიმედ დაჭრილი დ.კვაჭანტირაძე ("ჩელე") მანქანით ბრძოლის ველიდან ადგილობრივი მაცხოვრებლების ბავშვებთან ერთად გამოყავდათ. მანევრის დროს მანქანის კარი გაიღო და იქ მყოფი ბავშვები მტრის ცეცხლის წინაშე დაუცველნი დარჩნენ. "ჩელე" საკუთარი სხეულით მტრის ცეცხლს გადაეღობა და ბავშვების სიცოცხლე იხსნა. დაჯილდოებულია გორგასლის 1-ლი ხარისხის ორდენითა და მედლით "მხედრული მამაცობისთვის".
დ. კვაჭანტირაძის ("ჩელე") გორგასლის 1–ლი ხარისხის ორდენი და მედალი "მხედრული მამაცობისთვის"
დავამატებ რომ სიკვდილის შემდეგ დ. კვაჭანტირაძეს მიენიჭა მაიორის წოდება, ხოლო მის საპატივცემულდ მისი სახელობისა გახდა 22–ე სკოლა და ვაზისუბნის დასახლება.
დ.კვაჭანტირაძე (პირველი მარცხნიდან) თანამებრძოლებთან ერთად
P.S. სურათი საკმაოდ გაცრეცილი და გახუმებულია, სამწუხაროა რომ დღეს საქართველოში ჩვენი გმირებისადმი ხსოვნა და პატივისცემაც ასეა გახუმებული და გაცრეცილი – ყოველი ჩვენთაგანის ვალია არ დავივიწყოთ ჩვენი ისტორია და ჩვენი გმირები – გახსოვდეს ვისი გორისა ხარ.
Комментариев нет:
Отправить комментарий