23 მოემბერს, ავსტრალიაში გაიმართა "კამბრეის დღისადმი" (Cambrai Day) მიძრვნილი ცერემონიალი, რომელშიც მონაწილეობა ავსტრალიის პირველ ჯავშანსატანკო პოლკთან ერთად სხვა შენაერთებმა და ქვედანაყოფებმაც მიიღეს.
Commanding Officer of the 1st Armoured Regiment, Lieutenant Colonel Scott Winter leads the salute for a visiting dignitary, during the Cambrai Day parade at Robertson Barracks in Darwin on the 23rd of November 2012.
The Regimental Colours of the 1st Armoured Regiment are carried onto the Robertson Barracks parade ground by Warrant Officer Class Two Adam Wilson (centre) during the Cambrai Day parade on the 23rd of November 2012. On his left and right is Sergeant Jan Van der Waal and Sergeant Kody Scott.
In time honoured tradition, tank crew commanders from the 1st Armoured regiment during the Cambrai Day parade on the 23rd of November 2012, dismount and check the earth in front of their tank. This action dates back to the First World War.
he crew of two M88A2 Hercules armoured recovery vehicles salute Major General Michael Krause, AM during the Cambrai Day parade at Robertson barracks on the 23rd of November.
Lieutenant Thomas Fisher salutes the reviewing officer, Major General Michael Krause, AM during the Cambrai day parade at Robertson Barracks on the 23rd of November 2012. Standing next to him in the turret of their M1A1 Abrams tank is Trooper Norman Duquilla.
Commanding Officer of the 1st Armoured Regiment, Lieutenant Colonel Scott Winter on parade, during the Cambrai Day parade at Robertson Barracks in Darwin on the 23rd of November 2012.
Major General Michael Krause, AM (R) takes the salute from M1A1 crews during the Cambrai Day parade at Robertson Barracks on the 23rd of November 2012. The the left of Major General Krause is the 1st Armoured Regiment's Honorary Colonel Major General Roger Powell (Retd).
The Colours of the 1st Armoured Regiment are driven onto the Robertson Barracks parade ground during the Cambrai Day parade on the 23rd of November 2012, in the of the regiments M113AS4 Armoured Personnel Carriers.
Soldiers from the 1st Armoured Regiment salute from their vehicles during the Cambrai day parade at Robertson Barracks on the 23rd of November 2012.
Tank crews from the 1st Armoured Regiment salute with main weapon of their M1A1 Abrams tanks during the Cambrai Day parade held at Robertson barracks on the 23rd of November 2012.
Commanding Officer of the 1st Armoured Regiment, Lieutenant Colonel Scott Winter, Leads the soldiers and vehicles of the1st Armoured Regiment from the Robertson Barracks parade ground at the conclusion of the Cambrai day parade on the 23rd of November 2012.
P.S. აღსანიშნავია რომ ავსტრალიის რამოდენიმე Abrams–ზე დინამიკური დაცვა აყენია.
VENTURA, Calif. (Nov. 20, 2012) E-2C Hawkeye aircraft assigned to the Wallbangers of Carrier Airborne Early Warning Squadron (VAW) 117 fly over the Pacific Ocean near Ventura, Calif. VAW-117 is a command and control and airborne early Warning Squadron dedicated to deliver time critical situational awareness to warfare commanders and coalition partners. (U.S. Navy photo by Command Master Chief Spike Call/Released).
საკმაოდ საინტერესო გადაცემა რუსეული T-90–ის უკანასკნელი მოდრენიზაციის, T-90MC–ის შესახებ. გასართობი შოუა, მაგრამ საკმაოდ საინტერესო კადრებით – მათ შორის აქტიური დაცვის სისტემა Арена–ს მუშაობის კადრებიც.
სახალისო ინფორმაციაა – როვერ Curiosity–ს საბურავებზე, რომელიც ამჟამად პლანეტა მარსზე გადაადგილდება, გაკეთებულია სპეციალური ნიშან–ნაჭდევები, რომლებნიც სურათზე კარგად მოჩანს:
ნაჭდევები თავის მხრივ მორზეს ანბანის ასოებია და წარმოადგენენ შემდეგ აბრევიატურას:
უნგრეთის ორმა კომპანიამ – Respirator–მა, რომელიც მასიური დაზიანების იარაღისგან დაცვაზე სპეციალიზირდება და Gamma–მ, რომელიც რადიაციული და ქიმიური დაზვერვის საშუელებებს აწარმოებს – გადაწყვიტეს ჯავშანტექნიკის წარმოება, რის შედეგადაც შექმნეს MRAP–ის კლასი ჯავშანმანქანა RDO-3221 Komondor.
წარმოდგენილ საბაზო ვარიანტში მანქანა წარმოადგენს V–ს მაგვარი ფსკერის მქონე, მწევკორპუსიან ტიპიურ MRAP–ს. მწარმოებლის თანახმად მანქანის ბალისტიკური დაცვა STANAG 4569 Level–3 შეესაბამება, ხოლო ნაღმსაწინააღმდეგო მდგრადობა STANAG 4569 Level–3a/3b ხარისხისაა.
პროტოტიპის სიგრძე 6,025, სიგანე 2,445 ხოლო სიმაღლე 2,78 მეტრია. საცდელი მანქანის საბრძოლო წონა 13,4 ტონას უდრის, მაგრამ ჯავშანდაცვის გაძლიერების ხარჯზე მანქანის წონამ 16,5 ტონას შეიძლება მიაღწიოს. მარგი დატვირთვა 4 ტონას უდრის, ხოლო მანქანის ტევადობა 9 კაცია.
მანქანა აღჭურვილია უცხოური, 280 ცხენისძალიანი დიზელის ძრავით და უცნობი ტიპის ექვსსიჩქარიანი, მექანიკური სიჩქარეთა კოლოფით. თუმცაღა შემკვეთის სურვილის და მიხედვით მასში სხვა ტიპის ძრავა–ტრანსმისიის გამოყენებაც შეიძლება. მანქანის სიჩქარე ტრასაზე 96კმ/სთ–ს უდრის.
მწარმოებელი RDO-3221 Komondor–ის ბაზაზე მყიდველს მანქანების მთელ ოჯახობას სთავაზობს – როგორც 4x4 ასევე 6x6 სავალი ფორმულის მქონე ბაზაზე (ბოლო ვარიანტში მანქანის საბრძოლო წონა 18 ტონას, ხოლო ტევადობა 12 კაცს მიაღწევს.
P.S. საკმაოდ სიმპატიური მანქანაა, დიზაინერებს ხუთიანი.
პალესტინა–ისრაელის ხანმოკლე კონფლიქტის მთავარ მოვლენად ებრაული "რკინის გუმბათი" და მისი მუშაობა გახდა, რაზეც არა ერთხელ ვწერდი (Iron Dome VS რაკეტების სეტყვა და Iron Dome ინდოეთის არმიის სკანერის ქვეშ). ამ სისტემის გარეშე ისრაელისთვის პალესტინური რაკეტებისგან მიყენებული ზარალი და ზიანი გაცილებით დიდი იქნებოდა. მაგრამ ყოველივე ამის მიუხედავად სიფრთხილე გვმართებს "რკინის გუმბათის" შესახებ გავრცელებული მითებთან მიმართებაში.
ამ კონფლიქტის დასაწყისი გახდა ნამდვილი საბრძოლო გამოცდა ებრაული სისტემისთვის, რომლის განმავლობაშიც სისტემამ 400–მდე რაკეტის თუ ჭურვის ჩამოგდება მოახერხა და მთელი ამ დროის განმავლობაში მასზე ბევრი მითი და ლეგენდა გავრცელდა – როგორც დადებითი ასევე უარყოფითი.
მოქმედების რადიუსი
ერთ–ერთი მთავარი მითი "რკინის გუმბათის" შესახებ, რომელიც წარმოიშვა ეს მისი მოქმედების რადიუსია – დასახელდა ციფრი 70 და თვით 250 კილომეტრიც კი. და ამასთან ამ სისტემის ერთი ბატარეა ფარავს 150 კვადრატული კილომეტრი ფართობის მქონე რაიონს (უხეშად რომ ვთქვათ 7 კილომეტრი რადიუსის მქონე წრე), რაც არანაირად არ ჯდება მოცემულ ციფრებში.
საიდან გაჩნდა ეს ციფრები – «4–დან 70–მდე» და მით უფრო «4–დან 250–მდე»? სინამდვილეში ეს ციფრები მიზნის პარამეტრს წარმოადგენს – ეს იმ რეაქტიული ჭურვებისა და ბალისტიკური რაკეტების ფრენის მანძილია, რომელთა განადგურებაც "რკინის გუმბათს" შეუძლია. 4 კილომეტრზე ახლო მანძილიდან გაშვებული რეაქტიული ჭურვებისა და ნაღმების დაფიქსირება სისტემას არ შეუძლია, ხოლო 70 კილომეტრზე დიდი მანძილიდან გაშვებული ბალისტიკური რაკეტა მიუწვდომელია სისტემისთვის მისი დიდი სიჩქარის გამო. თუმცაღა ისრაელი გეგმავს სისტემის მოდერნიზაციას, რის შემდეგაც "რკინის გუმბათის" მიერ განადგურებული მიზნების სროლის დიაპაზონი 250 კილომეტრამდე გაიზრდება. ამისათვის უფრო სწრაფი და უფრო შორსმსროლელი ანტირაკეტის შექმნა იქნება საჭირო, რაც საშუალებას მისცემს სისტემას უფრო დიდი ფართობი გადაფაროს.
დღესდღეობით კი "რკინის გუმბათი" წარმოადგენს ბოლო ზღვარის რაკეტსაწინააღმდეგო თავდაცვი კომლექსს, რომელსაც 7 კილომეტრიანი მოქმედების რადიუსი გააჩნია. სწორედ ამ რადიუსში მდებარე ობიექტების დაცვა შეუძლია მას ზემოთ აღწერილი მახასიათებელების მქონე საფრთხეებისგან.
"რკინის გუმბათის" ძირითად ღირსებას კი მისი რადარი წარმოადგენს. კომპანია Elta Systems–ის მრავალფუნქციური რადიოლოკაციურ სადგურს, EL/M-2084-ს, სწრაფად შეუძლია მოახდინოს მიზნების იდენტიფიკაცია და მათი ტრაექტორიის გამოთვლა. პალესტინური კუსტარული რაკეტების საკმაოდ დაბალი სიზუსტის გამო ისენი ხშირად ცდებიან მიზანს და ამიტომ ასეთ შემთხვევაში საფრთხეს არ წარმოადგენენ. რადარის შესაძლებლობები საშუალებას იძლევა მოხდეს ისეთი რაკეტების იგნორირება, რომლებიც დასახლებულ პუნქტს საფრთხეს არ უქმნიან და ამგვარად მხოლოდ ისეთებზე რეაგირებს რომლებიც საფრთხეს წარმოადგენენ. ყოველივე ამასთან გადაჭერის ეფექტურობა საკმაოდ მაღალია: 14–დან 21 ნოემბრამდე 421 ცალ ჩამოგდებულ პალესტინურ რაკეტაზე 58 ცალი ქალაქში დაცემული რაკეტა მოდის, რის შედეგადაც 5 მოქალაქე დაიღუპა და 240 დაიჭრა. ამას გარდა უსაფრთხო ადგილას 875 რაკეტა ჩამოვარდა, რაზეც სისტემას რეაგირება არ მოუხდენია.
ფასი
მეორე არანაკლებ პოპულარული მითი ეს "რკინის გუმბათის" ძალიან დიდი ფასია: მისი ერთი რაკეტის ფასი მიახლოებით 50 000 დოლარია, რაც გაცილებით ძვირია პალესტინელების მიერ გამოყენებულ ნაღმებზე და რაკეტებზე. როგორც ოფიციალური წყაროებიდან ხდება ცნობილი, მთლიანობაში ისრაელის ბიუჯეტს, ამ დღეებში "რკინის გუმბათის" მუშაობა 30 მილიონი დოლარი დაუჯდა, მაგრამ აქ საფრთხე–თავდაცვის სისტემების ფასთა შედარება უადგილოა.
421 განადგურებული რაკეტის დასახლებულ პუნქტში ჩამოვარდნას გაცილებით მეტი ეკონომიკური ზარალი მოჰყვებოდა და რაც მთავარია გაცილებით მეტი ადამიანი დაშავდებოდა თუ დაიღუპებოდა, რაც თავის მხრივ სხვა თუ არაფერი ისევ და ისევ ფინანსურ ზარალთან ასოცირდება, და ეს ყველაფერი მთლიანობაში ამ 30 მილიონზე მეტი გამოვიდოდა.
დასამტკიცებლად მაგალითის მოყვანაც შეიძლება: 2006 წელს, ლიბანის მეორე ომის დროს, როდესაც ისრაელის მიმართულებით 4000 რაკეტა იქნა გაშვებული, საიდანაც დაახლოებით 1000 რაკეტა დასახლებულ პუნქტს დაეცა. ამ დაბომბვებისგან მიყენებულმა ეკონომიკურმა ზარალმა 1,5 მილიარდი დოლარი შეადგინა. ამგვარად ანტირაკეტაზე გაწეული ხარჯი მოსალოდნელი ხარჯის 5% უდრის და ეს ხარჯები სწორედაც რო გამართლებულია.
რაკეტები
მომდევნო მითი ამ სისტემის მიერ განადგურებულ რაკეტებს უკავშირდება: ისრაელზე დაცემულ რაკეტებს სისტემატიურად უწოდებენ ხან "Катюша"–ს და ხან "Град"–ს, რაშიც სავარაუდოდ მათი საბჭოთა ან რუსული წარმომავლობა იგულისხმება. ეს მითი რეალობისგან საკმაოდ შორსაა.
ისრაელის მიმართულებით გაშვებული რაკეტების უმეტესობა წარმოადგენს კუსტრაულად დამზადებული "Qassam"–ებს ან ირანული "Fadjir"–ებს, რომელთა ფრენის სიშორე 45–75 კილომეტრს უდრის. ხოლო ამ სისტემების რუსული დასახელებები სავარაუდოდ ცივი ომიდანაა შემორჩენილი, როდესაც ისრაელის მოწინააღმდეგეები აქტიურად იყენებდნენ ამ კატეგორიის საბჭოთა სისტემებს.
პალესტინელთა არსენალში არსებული რაკეტები
პალესტინელთა რაკეტების გამშვები პოზიციები
ყოველივე ზემოთ თქმულთან ერთად "რკინის გუმბათის" გადაჭერის შესაძლებლობებმა შეცდომაში არ უნდა შეგვიყვანოს: ამ სისტემას ორი სერიოზული შეზღუდვა გააჩნია.
პირველი შეზღუდვა მასრიებულ დაბომბვას ეხება. "რკინის გუმბათს" შეუძლია გზა გადაუჭრას და გაანადგუროს ერთეული ტერორისტული რაკეტები, ან რამოდენიმე რაკეტიანი მცირე ზალპი, მაგრამ ამავე ეფექტურობით ის ვერ იმოქმედებს სრულფასოვანი ზალპური ცეცხლის რეაქტიული სისტემის წინააღმდეგ, ისეთის როგორიც მაგალითად "Град"–ია და მითუმეტეს არაა საუბარი ამ დანადგარების ბატარეაზე, სადაც 6 ცალი 40 გამშვებიანი დანადგარი შედის – ასეთი მასრიებული შეტევის წინააღმდეგ ებრაული სისტემა უძლურია.
კიდევ ერთი საკმაოდ საინტერესო გაბუქება, რომლის მსხვერპლიც "რკინის გუმბათი" გახდა, ეს მის მიერ ისრაელის ირანული რაკეტებისგან დაცვის შესაძლებლობაა. ამგვარი ფრენის სიშორის მქონე რაკეტის (1500 კილომეტრი და ზევით) გადაჭერა ამ სისტემისთვის შეუძლებელია. ამგვარი საფრთხის მოსაგერიებლად ისრაელს სხვა შეიარაღება გააჩნია: პირველ რიგში ეს ისრაელის მიერ შექმნილი, შორს მოქმედი, საზენიტო–სარაკეტო სისტემა Arrow–სია, ხოლო შემდეგ უკვე აშშ–ში ნაყიდი საზენიტო–სარეაკეტო სისტემა "Patriot"-ია. ამას გარდა ისრაელში საკმაოდ გააქტიურდა საშუალო მანძილზე მოქმედი ანტისარაკეტო საზენიტო–სარაკეტო სისტემა "David's Sling"-ზე (დავითის შურდული) მუშაობა, რომელსაც 300 კილომეტრზე მოქმედი რაკეტების განადგურების შესაძლებლობა ექნება.
David's Sling–სის საცდელი გაშვებები
P.S. თავისი ამოცანის ფარგლებში "რკინის გუმბათმა" საკმაოდ წარმატებულად ჩააბარა გამოცდა. ამ მომენტში ცახალს ამ სისტემის ხუთი ბატარეა აქვს გაშლილი და დაგეგმილია კიდევ ევსის გაშლა და იმის დამადასტურებლად თუ რამდენად წარმატებულად იმოქმედა ამ ებრაულმა სისტემამ ქვემოთ მოყვანილი სურათებიც კმარა, საიდანაც ჩანს რომ "Iron Dome" ისრაელში საკულტო ფიგურად იქცა.
აზერბაიჯანული საინფორმაციო სააგენტოАПА–ს თანახმად თურქეთში, ქალაქ ანკარაში, 26 ნოემბრიდან 2 დეკემბრამდე ჩატარდება სპეციალური სამხედრო წვრთნები "კავკასიის არწივი".
თურქეთის გენშტაბის თანახმად ამ სწავლებაში მონაწილეობას მიიღებენ თურქეთის, აზერბაიჯანისა და საქართველოს სპეციალური დანიშნულების ჯგუფები.
P.S. აღსანიშნავია რომ ანკარაში მდებარეობს თურქეთის არმიის სპეციალური დანიშნულების ძალების სასწავლო ცენტრი და ასევე ისეთი სპეცდანიშნულების ქვედანაყოფების, როგორებიცა Bordo barelli, რამდენიმე ნაწილი.
რუსეთის სამხედრო–საზღვაო ძალების შავი ზღვის ფლოტის ფლაგმანი სარაკეტო კრეისრეი "Москва" და ფლოტილია რომელიც მას ახლავს ამჟამად ხმელთაშუა ზღვაში, სირიული სახმელეთო ხომალდსაწინააღმდეგო სისტემების, П–800–ების, სროლის მანძილის ზღვარზე ამერიკული ფლოტილიის პირისპირ დგას, რომელსაც ვერტმფრენმზიდი USS "Iwo Jima" უდგას სათავეში.
"ღაზას მიმართულებით რუსული ფლოტილიაა გაგზავნილი, რათა რეგიონიდან საჭიროების შემთხვევაში რუსი მოქალაქეების ევაკუაცია მოახდინოს" – რუსეთის სამხედრო მმართველობის ამ განცხადებას გასულ პარასკევს ცოტამ თუ მიაქცია ყურადღება.
ეს განცხადება ......... ღაზას სექტორში ცეცხლის შეწყვეტიდან ორი დღის მერე გაკეთდა (და აქედან გამომდინარე ჩნდება კითხვა თუ რა საჭიროა ბრძოლების შეწყვეტის შემდეგ ხალხის ევაკუაცია) და ამას გარდა 1973 წლის შემდეგ ეს პირველი შემთხვევაა რაც ამ რეგიონში რუსული ხომალდები გამოჩნდა.
მაგრამ საქმე სავარაუდოდ სხვა რამეშია – სარაკეტო კრეისრეი "Москва" აღჭურვილია ჰაერსაწინააღმდეგო თავდავის სისტემა С-300Ф Форт–ით და ბორტზე ამ სისტემის 8 გამშვები გააჩნია, თითზე 8 რაკეტით, მთლიანობაში ბორტზე ამ კლასის 64 ცალი რაკეტაა. ამას გარდა ხომალდზე ახლო მანძილზე მომქედი საზენიტო–რაკეტო სისტემა Оса-МА–ს ორი გამშვებია, მთლიანობაში 48 საზნიტო რაკეთით. ამ შეიარაღებით რუსეთი ფაქტიურად გაფრთხილებას უგზავნის NATO–ს ქვეყნებს რომ სირიის თავზე no-fly-zone გამოცხადების შემთხვევაში მათ ამის განხორციელების საშუალებას არ მისცემს.
ის რაც ΝΑΤΟ–მ გააკეთა თურქეთში Patriot PAC-3–ების განთავსებით ფაქტიურად იმითვე უპასუხა რუსეთმა რეგიონში სარაკეტო კრეისრეი "Москва"–ს გაგზავნით და როგორც ჩანს რუსეთს სირიაში თავისი ინტერესების დათმობის არანაირი სურვილი არ გააჩნია.
მაგრამ რეგიონში მივლენი ძალებით (სარაკეტო კრეისრეი "Москва", საესკადრო ნაღმოსანი "Сметливый", დიდი სადესანტო ხომალდები "Новочеркасск" და "Саратов", საზღვაო ბუქსირი МБ-304 და დიდი საზღვაო ტანკერი "Иван Бубнов") რუსეთის საზღვაო ძალებს ძალის სადემონსტრაციოდ ეცოტავა და ამ მიზეზით ფლოტილიის გასაძლიერებლად დამატებით კიდევ ორი საბრძოლო ხომალდი გააგზავნა, ჯერ–ჯერობით უცნობია თუ რომელი ხომალდები, მაგრამ ფაქტია რომ ამხელა ფლოტილია იქ მხოლოდ რუსეთის მოქალაქეების საევაკუაციოდ არ იქნა გადასროლილი.
ამ დღეებში გაირკვევა თუ როგორ სწრაფად დაიწყებს NATO სირიაში სამხედრო ოპერაციას და რისთვის გადაისროლა რუსეთმა რეგიონში თავისი საბრძოლო ხომალდები.
ჩინეთის სახელმწიფო საინფორმაციო სააგენტო "Xinhua"–ს თანახმად, 2012 წლის 25 ნოემბერს გამანადგურებელმა J-15–მა პირველ ჩინურ ავიამზიდ "LIAONING"–ზე (ყოფილი "Варяг") პირველად განახორციელა ფრენები (აფრენ–დაფრენა). ამ ფაქტთან დაკავშირებით სააგენტომ ფოტო და ვიდეო მასალა გამოაქვეყნა. როგორც გამოქვეყნებული მასალიდან ჩანს ცდებში J-15–ის ორი პროტოტიპი მონაწილეობდა – საბროტე ნომრებით "552" და "553". J-15–ის ავიამზიდიდან პირველი ფრნების ზუსტი თარიღი უცნობია, თუმცა ზოგიერთ ჩინურ არაოფიციალურ წყაროებში 20–23 ნოემბერს ასახელებენ.
როგორც "ჩინეთის ეროვნულ–განმანთავისუფლებელი არმიის" სამხედრო საზღვაო ძალების წარმომადგენელი იუწყება გამოცდებმა წარმატებით ჩაიარეს, J–15 სრულებით პასუხობს მოთხოვნებს და მიღწეულია პლატფორმასა და თვითმფრინავს შორის საჭირო თავსებადობა.
ავიამზიდის მწყობრში ჩაყენების მომენტიდან ეკიპაჟმა უკვე 100 სასწავლო–საცდელი პროგრამა შეასრულა.
ავიამზიდზე პირველი ფრენების გარდა ჩინეთის სამხედრო–საზღვაო ძალების წარმომადგენელმა ასევე აღნიშნა პირველი ჩინური მრავალფუნქციური საგემბანო გამანადგურებლის, J-15 დებიუტიც. გამანადგურებელს, რომელიც სრულებით ჩინეთშია აწყობილი, შეუძლია ზიდოს რამდენიმე სახეობის ხომალდსაწინააღმდეგო, ჰაერი–ჰაერი და ჰაერი–მიწა კლასის რაკეტები და ასევე ზეზუსტი ბომბები. წარმომადგენლის განცხადებით J-15–ის შესაძლებლობები რუსული Су-33 და ამერიკული F-18 შესაძლებლობების შესაბამისია.
